Βιάσου, γρήγορα, ονειρευόμαστε, φώναξε, εκεί σε έναν κύκλο, όλοι παρέα, με ένα ποτό στο χέρι, σαν σε σκηνή από ταινία που είναι όντως όλα όνειρο, έτσι θολά και σκοτεινά, μα τελικά η θολούρα μπορεί να ήταν και ο καπνός από τα … Συνέχεια
We Must Become The Pitiless Censors Of Ourselves, αν ρωτάς εμένα, αναμφίβολα ο καλύτερος τίτλος άλμπουμ της χρονιάς, σε προδιαθέτει πριν καν ακούσεις έστω και ένα τραγούδι, ότι θα σκαλίσει την ψυχή σου, θα σε συντροφεύσει σε νύχτες που το μέσα σου … Συνέχεια
Αν μου έλεγες πριν από λίγα χρόνια ότι θα κάθομαι να ακούω κάτι που λέγεται indie folk ή folk rock, πες το όπως θες, και ότι θα μου άρεσε τόσο που θα το έβαζα και στα αγαπημένα μου θα σου … Συνέχεια
Έχεις σκεφτεί ποτέ πως είναι δυνατόν να έχεις την αίσθηση ότι κάποια τραγούδια τα άκουγες όλη σου τη ζωή και ότι κάθε φορά ήταν διαφορετικά; Αυτή την αίσθηση μου δίνουν οι Arctic Monkeys, δεν θυμάμαι καν από πότε άρχισα να … Συνέχεια
Πολύ τρέξιμο, πολύ άγχος, καθόλου χρόνος, πίεση από παντού, όχι για κάτι ιδιαίτερο, κάτι αφηρημένο τελείως, μια βεβιασμένη καθημερινότητα από το πουθενά, που οδηγεί στο τίποτα. Είχα γράψει και παλιότερα ότι αναλωνόμαστε στη ρουτίνα της απραγίας και μας φαίνεται μετά … Συνέχεια
Ένα άλμπουμ, ηλεκτρονικό κυρίως, διαφορετικό από το In Rainbows, μοιάζει πιο πολύ με το Kid A ή το Amnesiac, αρκετά πιο ατμοσφαιρικό αλλά και αφαιρετικό και ίσως πιο κοντά σε παλαιότερες δουλειές τους εν γένει ή ακόμα και στις προσωπικές του … Συνέχεια
